Łączenie różnych materiałów na podłodze to doskonały sposób na estetyczne wykończenie wnętrz. Samo zadanie nie należy jednak do najłatwiejszych. Gdy wykorzystujemy kilka rodzajów posadzek w jednym pomieszczeniu, musimy pamiętać o kilku zasadach.
Sąsiadujące ze sobą posadzki różnią się kolorem, fakturą, a także materiałem, z którego zostały wykonane. Decydują o tym nie tylko względy dekoracyjne, ale też funkcjonalne. W kuchni czy łazience zależy nam na jak najbardziej odpornym na wilgoć tworzywie, na którym nie widać brudu. Przy wyborze płytek do salonu czy sypialni postawimy raczej na urodę detalu, choć oczywiście względy praktyczne pozostaną ważne.
Harmonijne połączenia
Aby uniknąć chaosu, nie łączmy zbyt wielu rodzajów posadzek. Takie rozwiązanie będzie wątpliwą ozdobą, która zmniejszy optycznie nasze wnętrza. Tworzywa naturalne idą w parze z naturalnymi, sztuczne ze sztucznymi. Panele w zestawieniu z drewnianym parkietem nigdy nie będą wyglądać szlachetnie. To zakazany duet – naturalna okładzina unaoczni wszelkie mankamenty sztucznej podłogi. Kierujmy się zasadą kontrastu. Dobierajmy jasne kolory z ciemnymi, mocny rysunek słojów z gładkim wzorem kafelków. Płytki ceramiczne i kamienne mają dość zbliżone właściwości, łączenie ich nie będzie więc trudnym zadaniem. Wyglądają bardzo dobrze w swoim towarzystwie. Wyjątkowe kompozycje powstają z sąsiadujących ze sobą kamieni. Ważne jednak, by różniły się rysunkiem, fakturą i kolorem – wtedy w swoim gronie prezentują się najlepiej. Parkiet przedstawia się nowocześnie i lekko z trawertynem, marmurem czy gresem. Przed jej położeniem dowiedzmy się jak dany gatunek drewna pracuje, poznajmy wpływ jego formatu, rodzaju elementów posadzkowych i wykończenia na szerokość dylatacji – tylko w ten sposób unikniemy powstania mało estetycznej szczeliny między posadzkami. Sporym wyzwaniem są kompozycje z wykładzinami. Wymagają od nas dużego wyczucia estetycznego. Celujmy w ciepłe, przyjazne barwy i miłą w dotyku fakturę. Najlepiej grają z naturalnymi belkami z jasnej sosny czy dębu. Dla tych, którym marzą się bardziej oryginalne i nowoczesne rozwiązania z pewnością przypadną do gustu skórzane podłogi łączone z kamiennymi lub drewnianymi posadzkami.
Co pomiędzy posadzkami?
Nawet posadzki z jednej grupy produktowej są często odmiennej grubości. W otwartej przestrzeni ich wykończenie powinno być perfekcyjne. Większość z nas ma salon połączony z kuchnią, nierzadko do obu pomieszczeń wchodzi się z korytarza. W strefie wejścia z reguły kładziemy tę samą podłogę co w dużym pokoju, dopiero w aneksie kuchennym inną. Często martwi nas to, czy będziemy w stanie płynnie przejść z jednej do drugiej – tak by uniknąć widoku nieładnej linii pomiędzy nimi. Musimy pamiętać o tym, że niektóre materiały wyróżniają specyficzne cechy. Zapoznajmy się też z charakterystyką zapraw klejących do montażu czy wpływem mat do ogrzewania na wysokość posadzek. Ta wiedza pozwoli nam na profesjonalne wykończenie granicy między okładzinami.
Wielbiciele drewnianych podłóg powinni mieć świadomość, że drewno pracuje – rozszerza się i kurczy pod wpływem zmian temperatury i wilgotności powietrza. Pozostawienie szczeliny dylatacyjnej na łączeniu go z innymi tworzywem uchroni nas przed niechcianymi skutkami zmian w jego objętości. Zadbajmy o dystans 2-3 cm od towarzyszącego mu materiału. To powinno zapobiec jego pękaniu i wypiętrzaniu się.
Listwy
Ogromny wpływ na trwałość i piękno okładzin mają materiały, jakie zastosujemy do ich scalenia. Miejsce styku oraz ewentualną różnicę poziomów zabezpieczymy i zamaskujemy za pomocą listew dylatacyjnych lub wyrównujących, np. najazdowych lub progowych. Dzięki ich wysuniętym brzegom zasłonimy ewentualne nierówności w ułożeniu podłogi. Znajdziemy listwy aluminiowe, mosiężne, ze stali nierdzewnej, drewna i tworzyw sztucznych. Są różnych rozmiarów, kształtów, szerokości i wyprofilowań – bez trudu dopasujemy je do każdego rodzaju połączeń.
Korek
Jest szczególnie pomocny przy łączeniu drewna z innymi materiałami. Bardzo elastyczny, amortyzuje pęcznienie i rozszerzanie się posadzki. Dostępny jest w formie arkusza, z którego można wyciąć listwy o odpowiedniej dla naszych potrzeb grubości. Zastosować możemy również gotowe już paski lub korek natryskowy. Ten drugi, w formie płynu wciskamy w szczelinę dylatacyjną za pomocą pistoletu.
Spoiny elastyczne
Przy wypełnianiu szczelin pomocne są także masy elastyczne o maksymalnej szerokości 5 mm. Są to preparaty na bazie polimerów akrylowych lub specjalne, wodoodporne środki do uszczelniania drewnianych jachtów. Te ostatnie doskonale zdadzą egzamin w łazienkach i kuchniach, gdzie mamy ciągły kontakt z wodą.
